Geguritan Yadnyawati

Om Awighnam Astu


Pupuh Ginanti

1. Laksana ujud ipun, pala karma anggon bukti, tingkahé dini di pada, suka duka riin panggih, réh mapunya pêtêng lêmah, mapikolih idup mati.
2. Malajah da pisan kimud, pang da kémad maring gumi, undukang jani mamanah, mapinêh saindik-indik, undukang daya upaya, pang da rikuh ngamarginin.
3. Asung wêlas ati tuduh, adaang idêpé nampi, nampi ané patut tulad, impasin né salah kardi, pula sané mawoh mêlah, sané sai ngulangunin.
4. Ilangang idêpé umput, ampaté sami têlahin, tolih ané patut tulad, têmpayang dini di gumi, makrama adat pastiang, mangitung lantas marginin.
5. Ana ika satuan ipun, I Rangda Kasian nguni, ana putran dané tunggal, parab dané Yadnyawati, kasih-asih tinggal yayah, rénannyané pagêh mangkin.
6. Kukuh pangajar sang sadu, lêmah pêtêng katuturin, “Duh i déwa jiwan titiang, pirêng déwa apang pasti, atur titiangé itua, jati trêsna pagêh tindih.
7. Awas mémé sampun cumpu, mraga wadu ayu lêwih, suba nyandang suksêmayang, guna akuéh ngulangunin, anggon déwa aidupan, panglukatan sakit ati.
8. Êda ngaé sungkan kayun, sukat-sukatang di budi, di buana sai tiruang, dumadak jadmané asih, asihé kaucap mêlah, katah né ngadanin bêcik.
9. Kalih munggah ring pakayun, nika nyandang patuutin, êda manuukang manah, nganggon liangé padidi, sêngka déwa dadi jadma, réh onêngé misi pêlih.
10. Êda jêdig miwah punggung, langgah langgana di ati, arêpé maring manusa, tua bajang agung alit, bakti plapan to arêpang, pakukuhang siang latri.

11. Pagêhang mlaksana sadu, apang mamuktiang bêcik, ayua obah mangênêhang, to tidong niki boyanin, kênêhang lawut jalanang, pala karma sida panggih.
12. Êda bangras pati kacuh, bêsêh polo da ngulurin, alêpang saking sêmita, munyi manis ngêtus budi, nika gunané kabuat, lêbur sahananing sulit.
13. Kasub japa mantra dudu, antuk solah smita bangkit, ayua nyêbêng marungusang, ênto awak bêgug ati, êda ima manyusupang, rangsukang gunané lêwih.
14. Êda gêmba-gêmba ngrangsuk, nrima suka lila budi, panês tisé to awakang, dêmêné anggon nyundarin, êda iri ati bonggan, bêgig cinging drênggi jail.
15. Nika jêlé palanipun, mapala gêdêgin gumi, sakatah jadma ngopêtang, ngucapang kanrakan sai, nika dadi sisan para, tan nyandang tiru di gumi.
16. Êda kéto cêning ayu, kadang mitra tuah alih, liu ngêlah kakasihan, sraya kanti tindih-tindih, pada salulut katrêsnan, nékéto déwa kardinin.
17. Ada satuannyané malu, Ida Sang Rama nénguni, Ida mambêk sadu darma, olas maring watêk kingking, sang biapara kapêtakan, agung alit katulungin.
18. Pikolih darma puniku, mangukuhang dibia kérti, sida ngalahang Rawana, ratu Lêngka murkéng ati, bêgig cinging ngapak apak, sakti mula saja sakti.
19. Tansah sêsumbar tur punggung, dadi kamusuhin Widi, sapunika da ngêngsapang, tan bina idupé jani, tingkah dumadi manusa, idupé masambung mati.
20. Suka duka dini têpuk, tan kéngin nika plajahin, catur paosan punika, êda kémad manandingin, yan suka da sangêt liang, yan duka da sangêt brangti.
21. Yan lara da sangêt sungsut, mati tong dadi gingsirin, matiné tirta utama, gêmpung dasa mala sami, subal sahananing karma, mulih nungkap gumi suci.


Pupuh Mijil

1. Buta yadnya caruné utami, katuré ring kala, mangda ayu nika palinggihé, réh kahanan buta kala ngêmit, sami pada sakti, sarêng catur ya mapunduh.
2. Jani itung, kakalané mijil, pamêdalé panca, angkêr gagah bina pamijilé, lawang iku, né patut bantênin, caru apang bêcik, i kala pang dadi ênduh.
3. Déning caksu, mawa buta putih, sarwa warna katon, mangénakin punika caruné, to awinan mangda pada uning, ngardi caru jati, i buta pang dadi manuh.
4. Lêmpung lêmbut, solah alus manis, to caru utama, né katampi katur ring caksuné, buta putih ya énak manampi, mukti mrêta jati, suka lila maring caksu.
5. Têgês ipun, solah mêlah bangkit, mangliangin panon, têtontonan sakancan waliné, nika caru, tingalé manampi, sané brêsih-brêsih, sané katur maring caksu.
6. Déninmg irung, buta irêng ngêmit, caru sarwa ganda, wangi-wangi utaman caruné, buta irêng ya purna manampi, doning kayun êning, kértiné mapala ayu.
7. Sruténdria ditu buta kuning, maka lêlabannya, sabda bêcik pinih luih caruné, punika né tuah sané katampi, ngardi sukan ati, tapané apang rahayu.
8. Né di cangkêm buta bang malinggih, caruné utama, sané patut, sami sad rasané, lalah manis pakêh pahit malih, sêpêt masêm sami, buta bang manampi niku.
9. Sangkan itung, panca kuéhnya iki, ênto pancéndria, patih agung kanggé ring puriné, para kanggé para yogia sami, wnang mamati-mati, sané sandang ngmasin lampus.
10. Sang pamaos sané panca tuni, to panca wisaya, ênto sami munggah ring déwéké, samanusa pada katongosin, to juru ngajahin, langkung pingit ajahipun.
11. Ya mangêmpu, akéh tuara uning, to manadi duka, tuyuh ngêmpu tan kélingin masé, to manyipat tuara gigis-gigis, apan ratun kali, dadi nglébang buta siu”.
12. Alon muus Ni Luh Yadnyawati, ”Mémé tiang matakon, ada kabar panggih di marginé, rêké kocap yéning sampun uning, maténin puniki, panca indria sané wau.
13. Nika kocap mraga putus jati, pratéhara ngaran, dadi bina pangonék méméné, yan carunin ulurin ban bukti, dongké simpang nyamping, olih mémé mapitutur”.
14. Mémén ipun muus alon aris, “Cning sang ayu anom, kéné déwa pangajah méméné, marga tunggal kêma masih dadi, tur pada mabukti, yéning sampun uning ngêmpu.
15. Kadi wau, né ortayang cêning, dija ada kéto, anak bisa ninggalang indriané, panca indria nika akah urip, yén tan lampus tui, muang sirêp tan ngipi tuhu.
16. To cétana putus ngaran cêning, pasih tan paombak, kadi damar tan patêmpuh angin, êlês buluh tulang kangkung malih, to marti asiki, lén pangucap arti patuh.
17. Yén to turut, pêdas tuara dadi, sida mapikênoh, sayan rêgêd gêdé pakéwêhé, mati raga nika dahat sêngkil, yaning durung pasti, mangrasayang hêlêd ipun.
18. Ané aluh, kéné baan cêning, upami di sato, to asuné pêpêkang amahné, ésuk soré akêpêl da lêbih, wiadin mangêngsapin, sinah ipun dadi tutut.
19. Imban ipun, to dadi plajahin, ngêmpu panca indria, da ngulurin sakarêp ipuné, yan ulurin ika dadi gêring, ngrubéda sêsai, né ngawinang raga tuyuh.
20. Aksi irung, karna cangkêm cêning, wéhin asêdêngan, da ngulurin sakita karêpné, pamitrêsna ipun trêsna culig, palané mabalik, sukané manadi sungsut.
21. Ada ditu Sang Hyang Rêsi budi, ada gurun buta, cakra sunia ditu pasramané, catur butané ngêb maka sami, yan ida nuturin, sami lêk madasar takut.


Pupuh Pangkur

1. Sami sêngka mamastiang, iwang patut jêlé mêlahé to sami, yén alih sujatin ipun, sami ajak tuara nawang, bênêh pêlih, wiréh kahanané liu, sruti smrêti césta kara, dêmên liu akuéh ngêdêgin.
2. Upama kadi ituak, jêlé pisan arêpang ring né tan rati, né dêmên ngucapang bagus, ênto sangkal kéwêh pisan, ban nyidranin, mêtékang né iwang patut, kéné ban jani nakêhang, matingkah dini di gumi.
3. Subalang jani di manah, buka cêning malajah sanuné urip, nika wênang nomêr satu, nanging pang satia hrêdaya, ayua ganjih, né plajahin jani itung, apang da mamurug iwang, ngundukang bênêhné pasti.
4. Intip pari krama drêsta, adigama déwagama da nulakin, lampahé padaang ditu, ané suka klawan duka, to pinêhin, yan ala mabukti lacur, yan patut mabukti mêlah, kéto jani ban minêhin.
5. Yan sing tawang êda kémad, ngêkoh ati nunasang ring sang uning, dasarin ban ati sadu, munyi manis sêkên plapan, apang jati, pasajané anggon tunggul, guyu bobab joh tongosang, déning to madéwék gêni.
6. Misunané johang pisan, êda ngrungu apa buin ngawé sakit, apang sébêt ngingêr laku, nampi tutur anak lian, doyan pisan, kapisuna dadin ipun, sing kasêngka mangélingang, kadi madu mawor gêndis.
7. Saluir pitutur anak, pêték-pêték pastikayang tuah di ati, yan tan krasa igum malu, kantiné ajak nimbangang, yéning pingit, tan dadi tawang jak liu, saih imbané ruruhang, ingêt-ingêtang di ati.
8. Sêsolahan ané suba, adi parwa di satua yadin gênding, ditu ngalih imba patut, sangkan saratang malajah, wiastradi, réh ditu kandané cukup, maka sipat pratiwimba, sastrané tuah gêlantingin.
9. Satra sukat imanusa, tanda panjang yan tuara makadang aji, satata ngawinang rikuh, tuara dadi parabotang, bêlog bêngkung, kukuh bakuh langkung sigug, buta sungsang masusupan, siapa purun manêsêkin.
10. Sira purun manabdabang, buat ênto jadmané ané tan paji, prêtak jana haran iku, pi anak mémé kadi i déwa, êda pisan, wanêh idêpe mauruk, i déwa upami êmas, lan sêsocan ané lêwih.
11. Tan lian wantah aji sastra, maka tungtung anggén pamucuk di margi, yan ring wêngi maka suluh, ring sêgara maka palwa, ring daratan, maka rata luir kukuh, yaning mati panunggun atma, ring idup panunggun hurip.
12. Sang hyang sastra haji buat, siapa wêruh to anak suba maji, né tan wruh né tan paunduk, tongosé sai durinan, sêkên jati, saratang pisan maguru, yan sang istri têlêb ring sastra, guna lêwih ngasmaranin.


Pupuh Smarandana

1. Liu anak ngidalêmin, cêrik kêlih pada trêsna, tua bajang ya sumaba, ngatonang sêkaré kêmbang, i déwa upama sêkar, satra mawak wangi nglikub, i bramara sêdih jêngah.
2. Nyadyayang idupé sari, sapunika yan rasayang, idêp kumuda mas ingong, munyin méméné pasaja, yén i déwa suba nawang, kandan sastra tur mangrangsuk, tuturé lêwih utama”.
3. Ni Yadnyawati lingnia aris, “Duh mémé émêng san titiang, miragi tutur méméné, anak luh ngrangsukang sastra, tutur lêwih mahutama, doyan iwang tiang kawuwus, yan suka ngrangsukang sastra.
4. Masastra kadalih ririh, sai ya mangirim surat, truniné ring tarunané, kéné kéto kautsahang mémé nguda lipia pisan”, méménnyané alon muus, “Déwa punapiné iwang.
5. Makéh stri nuukang budi, nguda bisa nêmuang karma, dêha kalih jêjakané, nging akuéh mamarga rusak, kuang mituturin awak, réh daya patut tan tumbuh, kasarung ban rajah tamah.
6. Panca indria né ulurin, pêdas mêtu indra jala, né kaucap panêluhan, nika liak kaharanan, ênto né saratang kutang, lêbur baan daya sadu, to wênang mamunah durga.
7. Calonarang nika cêning, mula sipta di ukudan, ni rangda ratun Jirahé, ênto angkaraning manah, kacatri mula kajaya, ban Mpu Bradah wiku putus, nika budi sadu darma.
8. Sadu darma nika cêning, di sastra mula tongosnya, êda tan sênêng mapaguruan, pang da ampah mararasan, ampahé mapala dadua, nêmu jêngah kalih lampus, yatnané mapala lasia .
9. Luput sahananing gêring, dasa roga joh mahimpas, dirga yusa umur panjang, tan guyu sojaring aji, têrusang pisan malajah, êda kémad misi kimud, kimudé marga ka sêngka.
10. Baan momon manah cêning, mémé jani suba tua, tui tuara kuasa ngalémék, manglaksanayang manah, ngrasanin i déwa wêkas, wêkas mémé mula jugul, jagal upami matanja.
11. Nanjaang anyang akidik, ica i déwa mirênga, nanging mémé tuara jêngah, kadi nasikin sagara, sagara mula pakêh pisan, ampura san mémé cucud, cacad méméné êntungang.
12. Antêng malajah di puri, ring puri ragané ulah, alih ilêh-ilêh ulah, sarag-sorogang di manah, manuhé anggon munahang, punah dria madan manuh, musna rusak mêtu darma.
13. Kéto cêning Yadnyawati, yén tingkah manusa krami, ayua micuk-micuk raga, nika lintang agung dosa, wrat pati panêndannya, lêbih danda kurang lampus, anaké amuk ring awak.
14. Nistaning nista punika, yén anaké ngapus raga, yén ngamauk ring sêsaman, madia nika pakolihnya, linyoké ring satru mêlah, utama panyaman ipun, punika déwa rêsêpang.
15. Yan langgêng tong bisa gingsir, gêlêng mangungsi kasidan, né patut sinah mabuah, bétél tingal to adannya, ratu ébuhé maraga, yogi swara suba ngrangsuk, réh suba putusing yoga.
16. Né tong bisa manyêdokin, ring rêrawos pasubaya, satia hrêdaya wêcana, satia wati to adannya, di jagat lêwih kasatian, kéto luh pitêgês ipun, nama ngaran kadakan
17. Ané makérti di gumi, nganutin manusa krama, sila rahayu agêmé, yadnya wati to adannya, di jagaté nangun yadnya, nika pêpatutan êluh, ningkahang musung-musungang.


Pupuh Pucung

1. Cêning ayu, manusa krama ditu, saking wawu lêkad, pangitungé jantos mati, bantang ipun, utpti stiti pralina.
2. Tlu né bau, tri wikrama wastan ipun, yaning sampun wikan, nglaksanaang tri puniki, ênto patut, anggén tungkêd pêtêng lêmah.
3. Sipat ipun, laksanannya jani itung, nêmnêm mara pragat, hukum agamaning Widi, jadma tumbuh, munggah langit turun tanah.
4. Anak idup, suka duka né mangêpung, lara miwah gêsang, pamragatnya lantas mati, kéto êluh, makjang ênto tuara simpang.
5. Mati idup, padmasanan Sang Hyang Agung, suka duka lara, gêsang palinggian sang kawi, yaning idup, Sang Hyang Tunggal panunggunnya.
6. Cintia mêtu, ika sumbah siang dalu, canang asêp mênyan, dupa wangi tan pahênti, puspa arum, daksina katipat kélan.
7. Yaning nêmu, Saniscara Klion nuju, nika dina mêlah, ngaturang pangaci-aci, ayab ditu, di harêpan sanggah Kmulan.
8. Pêsu atur, duh déwa Sang Adi Guru, wayah kamimitan, puniki piolih-olih, sida katur, sarining sadu laksana.
9. Kéto êluh, tingkahé madéwa guru, êda ngawag-awag, pati sambat pati sambit, tuah tatêlu, déwané ditu di sanggah.
10. Nunggal ditu, mraga Cintia hêning putus, né wiku pandita, Siwa Buda suba sidi, sidi ditu, sidi dini aku ida.
11. Ida aku, mraga utpti êluh, yén di angkus prana, Cintia Nawaruci stiti, yén di suung, kasa nur munggah pralina.
12. Pinêh malu, saluir karya pacang wangun, ênto utpti madan, pasti laksana stiti, pragat puput, sida karya pralina.
13. Stitin ipun, malaksana darma sadu, pêdas mêtu karma, catur lokapala jati, adan ipun, suka duka lara gêsang.
14. Pralina néku, mati masih bakal têpuk, sangkal da ngêndêlang, suka idup sané mangkin, duka bésuk, larané buin puan têka.
15. Né buin têlun, matiné têka manutug, kéto tuara lêpas, yén duka idupé jani, lara numpuk, sing nya mani suka gêsang.
16. Da têrlalu, pangidêpé yan katêmpuh, ban karmané patpat, asing-asing kapanggihin, ingêt êluh, idup mati tuduh Hiyang.
17. Idup sungsut, atmané di kawah klêbu, papa nraka sasar, yén mati purna manah hning, suka nêrus, suargané têmuang satata.


Pupuh Durma

1. Kalanturang jani ban manusa krama, catur paos dasarnéki, apisané déwa yadnya, ping kalihé pitra yadnya, buta yadnya kaping têri, pat manusa yadnya, sapunika né di sisi”.
2. Yadnyawati alus manis manunasang, “Solah nika sapunapi”, biang dané raris ngucap, dabdab nartayang yadnya, “Nging ampura mémé cêning, satuané katah, déwa yadnyané puniki.
3. Yadnya nika sujatiné wantah karya , astiti kalaning hurip, tan lian pangéwan-éwan, madéwa-déwa punika, nika tingasang di ati, êda dwapara, pangaptin cêning ring Widi.
4. Êda rumbang êda rua ngagêm manah, tilingang apang nunggil, ané patut sumbah, pantêsang cêning di manah, da nyumbah togog lan candi, tui aturin canang, apang da salah pamargi.
5. Né tan basmi ban puaka tan tumus tinoyanan, to jati hyang prama suci, ênto sêdêng sumbah, êda bênya ampah-ampah, asing aéng kadalih bécik, ênto nu ulap, antuk téjan ida ngêndih.
6. Mémé suba nêrangang né patut sumbah, ênto ané anggon aci, nika déwa yadnya, upakarané di sanggah, pitra yadnya bantên mati, manusa yadnya, nlu bulanin mangotonin.
7. Yén ké dadi êda ma abén-abénan, ngawé wadah lêmbu bêcik, ênto tan papituas, dadiné nyugihang anak, nika êda mituhutin, impasin punika, ngabén duka sinah pasti.
8. Ada tingkahé né madan suba pragat, sundarigama ngadanin, yéning jadma pêjah, tunasang toya pangêntas, nasi angkêb miwah saji, caru dulurannya, amonto ya pragat dadi.
9. Mémé suba manutur têkén i dewa, atma mula nraka sami, yadin abénang daldal, yén lacur dadi numandang, atma ngêngkak ngasih-asih,[…?]
10. Yaning ada anak nyambat atma suarga, ban abénang mangawénin, ênto suara mamisuna, pasajané lian pisan, yaning ada anak mati, tan pasawa ya, atmané to suarga cêning.
11. Sujatiné bangkéné tiwakin puja, sawa arga ka adanin, yén tiwas maklêtak, sah warga kaaranan, kéto tungkalikné cêning, dawanang ngilêhang, apang da anyud ban munyi.
12. Suargané tan saking mabén-abénan, pagêhang maidêp suci, ika marga ka suarga, tuara dadi umum kêtah, bisa ngalih padidiin, duaning ana, yoga liwat suka panggih.
13. Yaning ané kaadanin suarga, sawané wus kapujain, antuk ida padanda, puja arga katibakang, ênto krana suarga munyi, pirata tan nawang, yaning jati wiadin tusing.
14. Réh padanda ngargain i sawa ika, sawané suba maaji, liu ngonyang brana, ênto masih sawa arga, kéto sujatiné cêning, da ampah-ampah, nrima kasaktian munyi.


Pupuh Dandang

1. Suarga kéné artiné cêning, tungkaliknya, ‘sa’ marti tunggal, ‘warga’ nyama braya cning, akéto artinné luh, êda léngah nampi munyi, wiréh raga nangun karya , kadang brayané mapunduh, déning ya kaundang-undang, pada têka, sangkal suarga kaadanin, kadang warga mabêsikan.
2. Ênto kranané mapupul dadi, bané undang, réh awak makarya , ébuh ulam kalih sanguné, kéto sêsajané êluh, yan iwang baan ngayahin, sah warga né makêjang, réh katunan iwak sangu, apa buin tuna bakaran, gêdêg pisan, rampung pasuitrané dadi, tan tolihan kayang kokas.
3. Numandang tamiuné mulih, ya di jalan, pagêlur numandang, mawarna pêsu munyiné, mangopak nêmah mamisuh, apa buin êjoh gumi, makêjang gêdêg duhkita, éling ring bêbuatan liu, roti arak jaja gipang, lan woh-wohan, kasa alus kêcit malih, buka kutang yan rasayang.
4. Yan gutukang pada ngitungang aji, né abana, têkén né idiha, maêlan ané abana, pantês yan ya mamisuh, wiréh tuara manyaihin, ênto sangkannya sah warga, ‘sah’ palas artin ipun, kéto déwa tuara iwang, nglantas palas, suud ngabén tiwas dadi, ngêdohang wargané pasah.
5. Tungkalikné kéné cêning, ngalih suarga, apang sida suarga, sadu darma pamarginé, trêsnasih kumasih tutut, cucud bakti kapiolasin, tur kapiolasan manah, maring sêsamaning idup, pradnyan wiwéka ring karya , asta guna, pagêh tiling tur sutindih, satia wêcana susila.
6. Pitra yadnyané puputang cêning, muah raosang, indik buta yadnya, macaru to pamêkasné, mémé suba nrangang wau, sarin caru suba tuni, kasarnyané anggon ayam, bébék banténg asu iku, kêbo iku utamannya, sampun panca, putih barak irêng kuning, brumbuné ya to di têngah.
7. Buta pêtak buta irêng buta kuning, buta êbang, buta manca warna, tuah ênto awak guminé, panca maha buta puput, panca tirta masih dadi, caru lintang mautama, krana ênto sudukang laut, panca buta panca tirta, dadi tunggal, maya Siwa lan batari, déwa buta ditu lêkad.
8. I Buta ya to patut trêsnain, anggén nyama, da baanga bêlas, anggon tatakan guminé, imémé apang katêpuk, ibapa ya ajak ngalih, ring linggih Ida Hyang Siwa, Siwa Batarané mungguh, ring nêgara Lêmah-surat, turun ida, nyênêng ratu wibuh lêwih, ring Érlanggia nêgara.
9. Hyang Batari ida ring Dirah mijil, dadi rangda, bagawan Mpu Bradah, bagawan Mrêdu kawité, sapunika kawit ipun, ênto sêrêp apang panggih, apang sida ugi tawang, tunasang ring sang wiku, êda kimud manunasang, yan sing tawang, yadian madaksina alih, ayua takut ngutang bia .
10. Galuh Daha mantring Koripan malih, yan to tawang, di Bali tongosnya, bakal kudiang to awaké, apang sida dadi nêrus, manusa yadnyané panggih, tuara pragat ban sambutan, oton lan madudus agung, pêpêk baan widi wédana, masih ngamang, jadma tan patungtung kawit, utptiné tuara sida.
11. Ênto pisan sêdêng pêlajahin, dadi jadma, lanang istri pada, tan kétang catur jadmané, manusa pada katuduh, sami ngamong pati hurip, suka duka lara gêsang, sadangga wé astran ipun, makunci ban rua binéda, matunggalan, api yéh têgakan mami, anginé saputang mêlah.
12. Amonto pitêgês mémé cêning, ênto ingêtang, anggén pasikêpan, sêpêl singit di atiné, êda déwa cuah cauh, apang da kêdékin gumi, yan anaké tuara nawang, kalih tuara tau unduk, punika sai manyangkal, mari céda, nyambat nawang ala bêcik, sujatiné ngêmpul timah.
13. Yaning têpak bêngkêk tong pêsu munyi, lantas bangras, nika ciri pisan, balang sangitan padiné, ungkul-ungkul ipun puyung, kéto anaké nyacadin, awidia kalangkung pisan, apa buin ia sumbung, ênto madan jadma mrêkak, tuara pêdas, kéto cirinnyané pasti, kasusupan rajah tamah.


Pupuh Ginada

1. Cara jani nyandang pisan, sadgunané pêlajahin, uli ditu suba sinah, ané ngaba daya apus, juru apus apang tawang, ndatan uning, né pasaja né ngalompang.
2. Smaluhé to ingêtang, matin ipun antuk manis, tingkah manusa di pada, patuh pisan unduk ipun, munyi manis ngamatiang, ênto cidranin, pang da kêna pangupaya.
3. Kadi ratu Imantaka, sakti lêwih pradnyéng aji, krêta yasa nguni rêko, Sang Hyang Brahma lintang asung, tan mati wêngi rahina, tuara kanin, ban sanjata tajêp mangan.
4. Munyi manis manyédayang, daya upayané singid, munyiné api mangobor, Sang Hyang Suria gêni kêbus, munyiné sangêt langkungan, mangêbusin, tan patéja mamuunang.
5. Yaning dayuhné baosang, Sang Hyang Wulan banyu angin, ênto dayuh tisné lintang, dayuh munyiné kalangkung, kéto déwa tuara iwang, sangkan dadi, maadan I Sudarsana.
6. Sanjata cakra gobayang, ratuning sanjata sami, pajênêngan lintang kaot, di Duarawati umungguh, Sang Padmanaba nuwénang, lintang sakti, trus mangrênga bétél tingal.
7. Wak bajra purusotama, Janardana kaparabin, maka padiut ring Pêndawa, nyinahang iwang muah patut, punika déwa rasayang, dija jani, linggih Ida Sang Késawa.
8. Ênyén Sang Panca Pêndawa, Darma sunu êngkén malih, Sang Bima Arjuna ênto, patut ênto saratang ruruh, takon-takonang pang têrang, nyén ja uning, êda takut mapagurwan.
9. Tatiga to samêtonan, patpat lan Sang Karna malih, tunggal réna tuah punika, raosang né lian ibu, Sang Nakula Sahadéwa, Déwi Madri, ngadakang dané sang karua.
10. Nêmnêm ya puput makêjang, Ida Sang Karna tan kari, di Pêndawa déning lolos, ka Korawané kajujur, ngadpada ring Kuru nata, madêg aji, ngawêngku jagat Awangga.
11. Né dini êngkén totonan, rasayang malu di ati, takon-takonang né kénto, apang sêkên cêning wêruh, yan ada anak nuturang, néné nguni, mula ada manusannya.
12. Pastiang cêning nêrima, di kênêhé jua galihin, sêmrêtinnya duang soroh, sêkala niskala ditu, êda nampi né sêkala, ênto pêlih, niskala tingkah totonan.
13. Darmasunu Bima Arjuna, Karna Nakula Sdéwa malih, né mungguh di parwa crita, sampé mangkin talêr kantun, tui to wayang di awak, kénto cêning, ukudané gêdog wayang.
14. Sang Hyang Widi Ida dalang, damar wayang suria tui, gêdêbong tanah punika, kêlir akasa puniku, kéto ban nujuang manah, pang da nyamping, maring laksananing wayang.
15. Twêkang malih punika, Arjunané sabda jati, Sang Bima bayuné ênto, idêpé Sang Darmasunu, Sang Nakula nika tanah, Sdéwa buin, nika ambara kumambang.


Pupuh Maskumambang

1. Déwi Kunti ênto nur kocap cêning, Sang Pandu nurcaya, Bagawan Biasané malih, cakra walaning buana.
2. Kasuniatan, Bagawan Sukrané cêning, né mraga niskala, to Bagawan Wêraspati, kénto mémé mangênêhang.
3. Anak ênu uli pidan kayang jani, kénto ban ngincêpang, nyuksmayang dini di Bali, êda nalih ada jadma.
4. Kadi cêning suka mémé sané riin, maadan Supraba, anak ênto ada jani, nangingké arang manawang.
5. Sangkan jani rêsêp-rêsêpang di ati, da wanêh malajah, uling cêrik kayang kêlih, uling kêlih kayang tua.
6. Uli tua masih mlajah kayang mati, ditu mara pragat, putus plajahané cêning, kénto ingêtang di manah.
7. Yén nu idup sikut kurang gamêl cêning, êda ngaku bisa, êda ngaku suka sugih, nika jalan kanêrakan.
8. Yan nu idup nika jadma bêlog gati, sakit saidupan, nêraka sangsara gêring, kapikul tan pêgat-pêgat”.
9. “Duh kénéké wau titiang mangrêti, bau mémé nyambat, yan jadmané idup niki, bêlog nu mémé nuturang.
10. Sakatahé jadma pradnyan pintêr uning, ring tatuan wéastra, sraja karya kauningin, tatuadnyana sulaksana.
11. Dadi bani mémé ngwastanin tan uning, apa né makrana, êngkén cihna dadi ciri, sangkal mémé nutur ngawag”.
12. Kéto baos panguman Ni Yadnyawati, mangugalang pisan, né idup bêlog kadanin, méméné masaut nimbal.
13. “Kéné cêning duaning mémé mangadanin, bêlog tuara nawang, mémé masih tuara uning, sakatah jadma to nawang.
14. Kénkén unduk sangkal dadi êngsap paling, di kênêhé ilang, ênto nyén kêma ngamaling, apa krana bisa hilang.
15. Diadané manggih di kênêhé panggih, to nyén ngaba kêma, masih tusing katêpukin, to kênêhang apang tawang.
16. Yan dinuju hilangnyané kija mlaib, apa né tunaan, sangkalé dadi tong panggih, apa nêkêpin ngilidang.
17. Né kênêhang dija ya mêngkêb manêngil, di nujuné êngsap, tuara tawang sukêh alih, ênto madan bêlog pisan.
18. Apa luir kênêhang cêning di ati, yaning nuju êngsap, ilang tong têpukin cêning, sangkal bêlog to adannya.
19. Yaning panggih di kênêhé alih cêning, ingêt to adannya, niki ngaran jadma uning, nto kéto ciriné cêning.
20. Buina ada ané tuara nawang jati, di pulêsé hilang, kênêhé dija manêpil, rasan pulês tuara tawang.
21. Siapa tahu maring raga pulês jati, anak tui ada, ênto madan anak uning, kénto yan mémé ngênêhang.
22. Sangkal mémé bani mangorahin cêning, bêlog aidupan, isin awaké to sami, liu anak tuara nawang.


Puput


Naskah ini dikumpulkan dan diketik kembali dalam huruf Kawi-Latin oleh I Wayan Sutedja, Buruan, Penebel Tabanan

sumber : http://widyasastra.blogspot.co.id/2010/12/geguritan-yadnyawati-kapilpil-olih-i.html